اما عقل هنر پیشگیری از بروز بحران و مشکل هست. عقل حکم می کند که به گونه ای برنامه ریزی و عمل شود که در زندگی شخصی و اجتماعی بحران و مشکلی بوجود نیاید. چنانچه فرهنگ پیشگیری که همان فرهنگ عقل محوری هست، در جامعه ای ترویج و نهادینه شود، آنموقع فرد و جامعه مجبور نخواهند بود که  برای حل بحرانها و مشکلات خویش، هزینه های هنگفتی نمایند.

پس می توان «پیشگیری یا عقل را قلک پس انداز» فرد و جامعه دانست. با این تعریف هرگونه هزینه کردن برای بسترهای سخت افزاری و نرم افزاری پیشگیرانه، نوعی سرمایه گذاری برای آینده هست. اگر با حمایت عمومی و حاکمیتی به موقع برای سلامت جسم و جان، راههای ارتباطی، پلها، سدها، سیستمهای پس آب و فاضلابهای شهری و روستایی، لایروبی رودخانه ها، جویبارها و قناتها، کیفیت خودرو، رونق تولید و اشتغال، آموزش و پرورش، پژوهش، علم، فناوری، سیستمهای امنیتی و نظامی و غیره  هزینه کافی بشود و همچنین صنایع خصوصی، دولتی، و شهروندان عزیز و گرامی خود را ملزم به پرداخت به موقع مالیات های قانونی و عوارض شهرداری و دهداری بدانند.

آنموقع جامعه مجبور نیست که ضمن تحمل تلفات انسانی، چندین برابر برای بحرانها طبیعی و اجتماعی هزینه نماید. انتظار می رود که نخبگان علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی با مطالعات تطبیقی ملی و فراملی و با بهره گیری از فضاهای مجازی، شبکه های اجتماعی و صدا و سیمای در خصوص ترویج فرهنگ
پیشگیری و عقل محور، نقش آفرینی نمایند.

«آری عقل یعنی پیشگیری و علم با عقل اثربخش تر هست»

محمدعلی زلفی گل استاد دانشکده شیمی دانشگاه بوعلی سینا- همدان
1398/1/12

انتهای پیام/رستمی