به گزارش کورنگ به نقل از نافع ،مهمترین اتفاقات هر جامعه از بطن تحرکات آگاهان آن جامعه نشات می گیرد، انقلاب ها، حضور و ایستادگی در برابر سلطه ها، اختراعات، تغییرات ایدئولوژیکی در جوامع و دهها مورد از تغییرات اثرگذار در هر جامعه خواسته یا ناخواسته از دل هوشیاری و آگاهی عده ای خاص بروز و ظهور می کند و بعد به وسعت عموم جامعه گسترده می شود.

"آگاهی" عنصر حیات بخشی است که به واسطه آن می توان در  یک جامعه کمال و رشد ایجاد کرد و یا با حذف راههای آگاهی بخش به انجماد و رکود آن جامعه اقدام کرد.

گاه این آگاهی و هوشیاری در ابعاد سیاسی و ایدئولوژیکی بروز می کند که در این صورت آن را بصیرت می نامیم و گاه در مسیر توسعه علم نمود می یابد که از آن با عنوان شکوفایی علم و توسعه یاد می کنیم و گاه در باورهای مذهبی و فرهنگی آثار آن را شاهد هستیم که ظهور آن از ترویج خرافات جلوگیری می کند.

در تاریخ نمونه های متعددی را خوانده و شنیده ایم که افراد آگاه با آگاهی بخشی و توسعه اثرات آن موجب رشد و تعالی در یک جامعه شده اند و یا سودجویان با منع گسترش آگاهی مردم موجبات رکود و عقب افتادگی جامعه را فراهم آورده اند مانند آنچه نظام سلطه در جوامع کمتر توسعه یافته رقم می زند.

همین آگاهی ها و تعمیم آن به جامعه در کنار عناصر دیگری همچون روح استقلال خواهی و آزادی طلبی مردم موجب رقم خوردن انقلاب اسلامی ایران شد که البته در این بین مواردی بیش از سایر اتفاقات عمومی در مسیر انقلاب خودنمایی می کند.

رویداد ۱۶ آذر۳۲ یکی از همین اتفاقات است که برای همیشه در تاریخ کشور ما ماندگار شد و سالها جوشش خون افراد آگاه جامعه را به دنبال خود کشید و تا امروز در اذهان و قلوب مردم نقش بسته است.

سه دانشجو در اعتراض به حضور نیکسون معاون رئیس جمهور وقت ایالت متحده امریکا آن هم چند ماه پس از کودتای ۲۸ مرداد تلاش کردند تا صدای اعتراض یا همان ندای آگاهی بخش را به گوش عموم جامعه برسانند که خود در این راه قربانی شدند و یا به قول دکتر شریعتی "آنها را پیش پای نیکسون قربانی کردند"

نه فقط آن روزگاران که صدای اعتراض این دانشجویان در گوش تاریخ ماندگار شد بلکه در همه سالهای پس از آن هم دانشجویان و دانشگاه نقش مهمی در آگاهی بخشی و تحولات جامعه ایجاد کرده اند.

یکی دیگر از نمونه های آن تسخیر لانه جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان است که امام خمینی(ره) آن را به انقلاب دوم تعبیر کردند.

همه اینها نشان می دهد دانشگاه تنها محلی برای تحصیل نیست اگرچه اساس دانشگاه بر مبنای تحصیل و کسب علم متمرکز است اما این همه ماهیت و هویت دانشگاه و دانشجو نیست.

در این سالها دانشگاه اگرچه در مسیر علم افراد شاخص بسیاری را در خود پرورانده است اما عده کثیری از این افراد به دلیل رشد همه جانبه و نه فقط علمی ماندگار شده و به یک شاخص تبدیل شده اند.

حسن تهرانی مقدم پدر موشکی ایران یکی از همین شاخص هاست که هم در علم و هم در بصیرت سیاسی و اجتماعی زمانه خود به یک شاخص تبدیل شد و یا شهید تهرانی، احمدی روشن و ... که روزگار ما کم از این دست آگاهان به خود ندیده است.

علی ایّ حال، عصر و تاریخ و زمان تفاوتی در نقش آگاهی بخشی دانشجو ایجاد نمی کند در هر حال این عنصر لاینفک زندگی همه آگاهان جامعه است و آو که مصمم میشود زندگی خود را از مسیر دانشگاه طی کند باید به این عنصر در همه ابعاد شخصیتی، علمی، اجتماعی و ... آراسته شود.

باید بیاموزد که دانشگاه مقصد نیست، بلکه این ایستگاهی برای اافزایش توانایی و آگاهی است در مسیری که قرار است او و جامعه اش را به تعالی و رشد برساند.

باید به خاطر بسپارد که این مسیر با خون شهیدانی از جنس شریعت رضوی ها، قندچی ها و بزرگ نیاها فرش شده است پس تعلل در کسب علم و آگاهی ای بسا خیانتی در حق این شهیدان است و این رسالت دانشجو را سنگین تر می کند.

پس ...!

امروز بر تو که دانشجو و نماد آگاهی زمانه خود هستی وظیفه است که نگذاری کرسی علم، آزاد اندیشی، مطالبه گری و پیشرفت سرد و بی رونق بماند.

بر تو وظیفه است عبور از ایستگاه دانشجویی پاسداری از آنچه که از نسل های قبل بر تو مانده و گسترش آنچه باید به نسل های بعد برسانی.

بر تو وظیفه است به تعالی و رشد رسانی جامعه ای را که در این زمان تو را رهرو کمال، توسعه و پیشرفت می داند؛ بر تو وظیفه است...

روزت فرخنده، آگاهِ زمان