کورنگ: انقلاب اسلامی حقیقتی است که مردم در آن با الهام از قیام سرخ حسینی و رهبری امام بزرگوار، مال و جان خود را ایثار کردند و با خون دل خوردن های فراوان و البته همراه با امید، آن را به سرانجام و پیروزی رساندند. هر ساله در پنجم آبان چهره شهرستان کبودراهنگ، رنگ و بوی انقلاب می گیرد. در این فضا خاطرات آن روزها در ذهن افرادی که سن و سالی از آن ها گذشته است تداعی می شود. نوجوانان و جوانان هم با مشاهده آنچه از رسانه های مختلف منتشر می شود، به شور و شعور جوانان آن روز غبطه می خورند.

در این مصاحبه به سراغ حاج غفار حاجی ئی یکی از مبارزان دوران انقلاب کبودراهنگ رفته ایم و خاطرات روزهای انقلاب را از زبان او می شنویم.

تصویری از تجمع اهالی متدین و انقلابی شهر کبودراهنگ در روز پنجم آبان ماه سال ۱۳۵۷ و قیام علیه حکومت پهلوی

کورنگ: ابتدا از خودتان بگوئید و بیشتر خودتان را معرفی کنید

حاجی ئی: حقیر غفار حاجی ئی فرزند غلامحسین هستم که در سال ۳۸ در کبودراهنگ متولد شدم. افتخار می کنم در کبودراهنگ در بین این مردم مومن و انقلابی زندگی می کنم.

تحصیلات مقدماتی و مکتب خانه ای را در این شهر خواندم و تحصیلات کلاسیک را تا پایان دیپلم در رشته فرهنگ و ادب به پایان بردم. با اوج گیری انقلاب اسلامی در راهپیمایی ها همراه دانش آموزان شرکت می کردم.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت مقدس سربازی اعزام شدم و بعد از اتمام خدمت در آموزش و پرورش به عنوان مربی تربیتی استخدام شدم.

با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه های حق علیه باطل اعزام و در عملیات کربلای چهار مجروح شیمیایی شدم، همچنین در عملیات مرصاد حضور داشتم. در حال حاضر با مدرک کارشناسی مشاوره از آموزش و پرورش بازنشسته شدم. و با بسیج ناحیه کبودراهنگ همکاری دارم .

کورنگ: لطفا از خاطرات دوران انقلاب برای ما بگوئید

درسال های انقلاب بنده دانش آموز دبیرستانی بودم در آن روز ها با همکلاسی هایمان مدرسه را تعطیل می کردیم و با کف زدن روی کتاب ها شعارهایی علیه شاه می دادیم و از دبیرستان خارج می شدیم. بسیاری از اهالی هم با مشاهده این وضع به جمع ما می پیوستند و راهپیمایی های پرشوری برگزار می شد.

کورنگ: در آستانه سالگرد حماسه ۵ آبان کبودراهنگ هستیم، آیا شما در این حماسه حضور داشتید؟ توضیح دهید.

حاجی ئی: صبح پنجم آبان سال ۵۷ مانند روزهای گذشته مردم انقلابی کبودراهنگ راهپیمایی را از سه راه شهید مطهری فعلی شروع کردند و در طول راهپیمایی تابلوهایی را که قبلا برای تغییر نام خیابان ها وحتی اسم شهر آماده کرده بودند نصب کردند اسم خیابان “شاه” همان موقع به خیابان امام و اسم میدان “شاه وملت” به میدان امام حسین(ع) تغییر یافت. ودر ضمن حرکت مردم شعارهایی را برعلیه شاه و آمریکا سر میدادند.

از خیابان شهیدمطهری که پاسگاه قدیم هم در آنجا بود عبور کردیم و به طرف کوچه ی تکیه حرکت کردیم. در کوچه تکیه باشگاه ورزشی بود که نیروهای جان فدایان شاه (نیروهای پایداری) در آنجا مستقر بودند. آنها ابتدا تیر اندازی هوایی کردند اما وقتی دیدند مردم به حرکت خود ادامه می دهند به سوی آنها شلیک کردند، بسیاری از مردم مجروح شدند و کسانی که حالشان وخیم بود به بیمارستان اکباتان همدان منتقل شدند و در این حماسه پنج نفر شهید شدند، همان شب در کبودراهنگ حکومت نظامی اعلام شد و فردای آن روز پیکر مطهر شهدا را با تشییع بی سابقه مردم در گلزار شهدا به خاک سپرده شدند.

کورنگ: در راهپیمایی های آن زمان آیا مردم روستاهای اطراف هم شرکت می کردند؟

حاجی ئی: بله در راهپیمایی مردم کبودراهنگ نه تنها اهالی روستاهای نزدیک شرکت می کردند بلکه مردم روستاهای دور مثل باباخنجر، حسین آباد و مهاجران با وجود فاصله بسیاری زیاد از کبودراهنگ شرکت می کردند، که مردم کبودراهنگ از آنان با نان محلی و تخم مرغ و سیب زمینی پذیرایی می کردند .

کورنگ: در آن روزها مردم چه شعارهایی را می دادند؟

حاجی ئی: اکثرشعارها، مرگ برشاه، درود برخمینی، مرگ بر آمریکا، استقلال آزادی جمهوری اسلامی و از این قبیل شعارها بود اما شعارهای محلی هم داشتیم که به زبان ترکی سرمی دادند مانند ” بیز بو شاهو ایستمیریک والسلام” یا ” دینیمیزدن گشمیریک دونیا اگر ویران اولا ” .

کورنگ: جناب آقای حاجی ئی شنیده ایم که جنابعالی شاعر هم هستید لطفا در این مورد هم توضیح دهید

حاجی ئی: بله بنده از کودکی به سعدی و بزرگان ادب فارسی علاقه داشتم و به مطالعه آثار این بزرگان می پرداختم. اما از سال ۶۸ به بعد مشغول به سرودن اشعار آئینی و انقلابی شدم و به زبان ترکی و فارسی اشعار زیادی دارم که هنوز موفق به چاپ و نشر آن نشده ام.

کورنگ: آیا در مورد واقعه تاریخی ۵ آبان هم شعری سروده اید؟

حاجی ئی: بله بنده در مورد مسائل روز هم شعر می گویم در مورد گرانی ها و مشکلات اقتصادی و مسائل سیاسی اشعار زیادی گفته ام که یک نمونه آن هم شعری است که در مورد شهدای پنجم آبان کبودراهنگ سروده ام که خدمتتان قرائت می کنم:

به سال سیصدو پنجاه و هفت بود

کبودراهنگیان طوفان نمودند

به روز پنجمین از ماه آبان

علیه پهلوی طغیان نمودند

جوان و پیرمرد از جان گذشتند

به قرآن جان خود قربان نمودند

به فرمان خمینی مجاهد

ز همت یاری قرآن نمودند

اهالی مقاوم دین خود را

ادا برنهضت ایران نمودند

به امر شاه ملعون و ستمگر

ز خون این شهر را الوان نمودند

دیار ما به خون آغشته گردید

ستم بر اهل این سامان نمودند

علی، عمران و محمود و شعاعی

و عاشوری به خون غلتان نمودند

ز (صابر) هدیه باشد قطعه شعری

به آنان که زجان احسان نمودند

کورنگ: حاج آقا به نظر جنابعالی مهمترین دستاورد قیام ۵ آبان مردم کبوددراهنگ چه بود؟

حاجی ئی: پیروزی انقلاب اسلامی مهمترین دستاورد خون شهیدان انقلاب بود وشادی قلب امام از حماسه مردم کبودراهنگ که در آن زمان در پاریس بودند، در پاسخ خبرنگاران که گفته بودند انقلاب ایران محدود به شهرهای بزرگ می شود، امام به حماسه مردم کبودراهنگ و روستاهای اطراف آن اشاره فرموده بودند، که روزنامه های آن زمان این قضیه را به صورت گسترده پوشش خبری دادند.

از جنابعالی تشکر می کنم از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، اگر توصیه ای در آخر دارید بفرمایید.

حاجی ئی: من هم به نوبه خود از شما تشکر می کنم و در پایان می خواستم به جوانان توصیه ای داشته باشم و آن اینکه قدر این نعمت (انقلاب اسلامی) را بدانند این نعمت به آسانی به دست نیامده است. این انقلاب باخون شهدا و رنج کشیدن بسیاری از مردم حاصل شده است و امروزه باید جوانان با قدردانی از آنان در حفظ این انقلاب و پیشبرد آن و پیشرفت کشور اسلامی شان بکوشند و قدردان این نعمت الهی باشند و گوش به فرمان ولی امر مسلمین حضرت امام خامنه ای باشند که بنیانگزار انقلاب اسلامی فرمودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد.

در پایان با گرامیداشت این ایام، باز هم از شما تشکر می کنم.

ما نیز از شما متشکریم که این وقت را در اختیار ما قرار دادید.

انتهای پیام/