پهن شد سفره ي احسان، همه را بخشيدي/باز با لطف فروان همه را بخشيدي/ابر وقتي كه ببارد همه جا مي بارد/رحمتت ريخت و يكسان همه را بخشيدي/گفته بودند به ما سخت نميگيري تو.../همه ديديم چه آسان همه را بخشيدي/يك نفر توبه كند با همه خو ميگيري/يك نفر گشت پشيمان همه را بخشيدي...