به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،دیابت می‌تواند سال‌ها بدون علامت باقی بماند، اما شناسایی زودهنگام آن و تغییر سبک زندگی، دارودرمانی و پایش قند خون می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند.
حالی که دیابت یکی از شایع‌ترین و خطرناک‌ترین بیماری‌های مزمن جهان است، شناخت نشانه‌های اولیه و اقدام به‌موقع، کلید حفظ سلامت و جلوگیری از عوارض خطرناک آن محسوب می‌شود.
به نقل از یو اس اِی تودی، دیابت یکی از عوامل اصلی خطر برای بیماری‌های قلبی، کلیوی و مجموعه‌ای از مشکلات جدی دیگر است. با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در درمان و مدیریت این بیماری، تشخیص زودهنگام دیابت می‌تواند خطر
بروز عوارض شدید را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد. در ادامه، متخصصان مهم‌ترین نشانه‌ها و علائمی را که باید بشناسید، توضیح داده‌اند.
دیابت چیست و تفاوت نوع یک و نوع دو در چیست؟
به گفته‌ی «مؤسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی» ایالات متحده، دیابت زمانی رخ می‌دهد که میزان قند خون بدن بیش از حد بالا باشد.
بدن انسان برای تأمین انرژی به گلوکز نیاز دارد؛ ماده‌ای که از مصرف مواد غذایی سرشار از کربوهیدرات مانند غلات کامل، حبوبات و سبزیجات نشاسته‌ای تأمین می‌شود. در حالت عادی، سیستم غدد درون‌ریز بدن با ترشح هورمون انسولین از پانکراس، میزان قند خون را تنظیم می‌کند. اما اگر بدن نسبت به انسولین مقاوم شود یا مقدار کافی از آن تولید نکند، گلوکز در خون تجمع می‌یابد و در نهایت باعث افزایش قند خون یا «هیپرگلیسمی» می‌شود.
چند نوع دیابت وجود دارد، اما دیابت نوع دو شایع‌ترین آن‌هاست و بین ۹۰ تا ۹۵ درصد موارد تشخیص دیابت در آمریکا را شامل می‌شود. این نوع دیابت زمانی رخ می‌دهد که بدن در برابر انسولین مقاومت نشان می‌دهد. این بیماری معمولاً در بزرگسالان بروز می‌کند، اما به گفته‌ی دکتر جوزف آلوی استاد پزشکی در دانشگاه ویک فارست، آمار ابتلای نوجوانان به دیابت نوع دو نیز به‌سرعت در حال افزایش است.
در مقابل، دیابت نوع یک نوعی بیماری خودایمنی است که معمولاً در سنین پایین ظاهر می‌شود. در این حالت، سیستم ایمنی بدن به سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برد. نتیجه آن است که بدن عملاً هیچ انسولینی تولید نمی‌کند.
از کجا بدانیم دیابت داریم؟
علائم دیابت نوع یک و نوع دو در برخی موارد با یکدیگر هم‌پوشانی دارند. از جمله نشانه‌های رایج می‌توان به کاهش وزن ناخواسته، تشنگی بیش از حد، تکرر ادرار، عفونت‌های قارچی مکرر و تاری دید اشاره کرد. دکتر جنت اُماهونی، متخصص پزشکی داخلی در مرکز درمانی مرسی، می‌گوید: «در برخی بیماران حتی ممکن است احساس شود که شماره عینک‌شان اشتباه شده است.»
در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، علائم معمولاً بسیار سریع‌تر ظاهر می‌شوند. پیش از تشخیص رسمی، بسیاری از این بیماران ممکن است به دلیل بروز وضعیت خطرناکی به نام «کتواسیدوز دیابتی» (DKA) در بیمارستان بستری شوند. طبق گزارش سرویس ملی سلامت بریتانیا (NHS)، این عارضه زمانی بروز می‌کند که به علت کمبود انسولین، اسیدهایی موسوم به «کتون» در خون تجمع یابند و می‌تواند تهدیدی جدی برای جان بیمار باشد.
در مورد دیابت نوع دو، تشخیص اغلب دشوارتر است زیرا علائم آن به‌تدریج و در طول زمان ظاهر می‌شود. دکتر «پریا کوندرا»، متخصص غدد در بیمارستان مداستار واشنگتن، می‌گوید: «دیابت یک بیماری مزمن است که به‌مرور زمان بدتر می‌شود. اگر فرد به‌طور منظم قند خون خود را بررسی نکند، ممکن است علائم اولیه آن‌قدر خفیف باشند که اصلاً متوجه وجود مشکل نشود.»